ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 2025

Πρός
τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο καί
τούς εὐ­σε­βεῖς Χρι­στια­νούς
τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ώς μας

«Καί οἱ πα­ρα­πο­ρευ­ό­με­νοι ἐ­βλα­σφήμουν
αὐ­τόν κι­νοῦν­τες τάς κε­φα­λάς αὐ­τῶν.­.­.»
(Μάρκ. 15,29)

Ἱ­ε­ρο­σό­λυ­μα 33 μ.Χ. Ἐ­κεῖ κον­τά ὁ γή­λο­φος τοῦ Γολ­γο­θᾶ, ὁ τό­πος τῆς σταυ­ρι­κῆς θυ­σί­ας τοῦ Κυ­ρί­ου. Τό ἔγ­κλη­μα ἔ­χει συν­τε­λε­σθεῖ. Ὁ Ἰ­η­σοῦς καρ­φω­μέ­νος πά­νω στό ξύ­λο τοῦ σταυ­ροῦ. Δε­ξιά καί ἀ­ρι­στε­ρά Του, οἱ δύ­ο λη­στές «οἱ συ­σταυ­ρω­θέν­τες αὐ­τῷ» (Ματθ. 27,44). Θέ­α­μα φρι­κτό καί ἀ­πο­τρό­παι­ο γιά κά­θε ἄν­θρω­πο μέ στοι­χει­ώ­δη ἀν­θρω­πιά. Καί ὅ­μως, αὐ­τό δέν ἴ­σχυ­σε γιά πολ­λούς Ἰ­ου­δαί­ους. Ση­μει­ώ­νει ὁ ἱ­ε­ρός εὐ­αγ­γε­λι­στής: «Καί οἱ πα­ρα­πο­ρευ­ό­με­νοι ἐ­βλα­σφή­μουν αὐ­τόν κι­νοῦν­τες τάς κε­φα­λάς αὐ­τῶν…». Πολ­λοί, δη­λα­δή, πε­ρα­στι­κοί ἀ­πό τόν τό­πο τῆς σταυ­ρώ­σε­ως κου­νοῦ­σαν εἰ­ρω­νι­κά τό κε­φά­λι τους καί Τόν ἔ­βρι­ζαν. Ἡ ἐμπάθεια καί ἡ κα­κό­τη­τα σέ ὅ­λο της το με­γα­λεῖ­ο! Ἡ ἀ­χα­ρι­στί­α καί ἡ τύ­φλω­ση πού κά­νει τόν ἄν­θρω­πο χει­ρό­τε­ρο καί ἀ­πό αὐ­τά τά ἄ­λο­γα ζῶ­α!

Ὁ Κύ­ριος Ἰ­η­σοῦς ἀ­πό τό ὕ­ψος τοῦ σταυ­ροῦ συγ­χω­ρεῖ: «Πά­τερ, ἀ­φες αὐ­τοῖς…» (Λουκ. 23,34). Ὁ ἱ­ε­ρός ὑ­μνο­γρά­φος ὅ­μως, μέ τήν ποι­η­τι­κή ἐ­λευ­θε­ρί­α πού τόν δι­α­κρί­νει, βά­ζει στό στό­μα τοῦ Κυ­ρί­ου τό δί­και­ο πα­ρά­πο­νο:

«Λα­ός μου, τί ἐ­ποί­η­σά σοι, καί τί μοι ἀν­τα­πέ­δω­κας;

Ἀν­τί τοῦ μάν­να χο­λήν· ἀν­τί τοῦ ὕ­δα­τος ὄ­ξος·

ἀν­τί τοῦ ἀ­γα­πᾶν με, σταυ­ρῷ με προ­ση­λώ­σα­τε!»

* * *

2025! Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή σή­με­ρα. Καί ὅ­μως! Πό­σοι καί πό­σοι, ἀ­γα­πη­τοί ἀ­δελ­φοί, ὄ­χι ἀλ­λό­θρη­σκοι, ὄ­χι ἀ­βά­πτι­στοι ἀλ­λά βα­πτι­σμέ­νοι στή χρι­στι­α­νι­κή κο­λυμ­βή­θρα, δέν βλα­σφη­μοῦν τό ὄ­νο­μα τοῦ Χρι­στοῦ μας καί δέν βρί­ζουν χυ­δαι­ό­τα­τα τόν σταυ­ρό Του! Πό­σοι καί πό­σοι δέν κι­νοῦν εἰ­ρω­νι­κά τό κε­φά­λι τους. Καί ὄ­χι μό­νο· ἀλ­λά πο­λε­μοῦν μέ πά­θος τό Εὐ­αγ­γέ­λι­ο, τή δι­δα­σκα­λί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, τά μυ­στή­ρια τῆς πί­στε­ως, τήν κα­τά Χρι­στόν ζω­ή καί τήν εὐ­αγ­γε­λι­κή ἠ­θι­κή!

Πο­λι­τι­κοί ἡ­γέ­τες, ἀ­πο­λυ­ταρ­χι­κά ἤ καί κοι­νο­βου­λευ­τι­κά κα­θε­στῶ­τα, δέν κα­τα­πα­τοῦν τό δί­και­ο καί δέν στραγ­γα­λί­ζουν τήν ἀ­λή­θεια; Δέν θε­σμο­θε­τοῦν ἀν­τι­χρι­στι­α­νι­κούς νό­μους ἤ δέν πο­λε­μοῦν ἀ­προ­κά­λυ­πτα τήν Ἐκ­κλη­σί­α; Τά πα­ρα­δείγ­μα­τα ἀ­φθο­νοῦν ὄ­χι μό­νο στό πα­ρελ­θόν ἀλ­λά καί στό πα­ρόν.

Δι­α­νο­ού­με­νοι καί συγ­γρα­φεῖς ἐ­πι­στρα­τεύ­ουν τό τά­λαν­το, μέ τό ὁ­ποῖ­ο τούς προί­κι­σε ὁ Θε­ός, γιά νά πο­λε­μή­σουν τήν πί­στη, νά εἰ­ρω­νευ­τοῦν καί νά δι­α­κω­μω­δή­σουν τό πρό­σω­πο τοῦ Κυ­ρί­ου ἤ νά εὐ­τε­λί­σουν τόν χρι­στι­α­νι­κό τρό­πο ζω­ῆς. Ἄλ­λοι πά­λι, ἀ­τά­λαν­τοι καί ἄ­ση­μοι, ἐ­πι­δι­ώ­κουν νά προ­βλη­θοῦν ἐκ­στο­μί­ζον­τας βλα­σφη­μί­ες ἤ ἀ­να­κα­τεύ­ον­τας τόν βοῦρ­κο τῆς χυ­δαι­ό­τη­τας.

Καλ­λι­τέ­χνες κά­θε κα­τη­γο­ρί­ας δέν δι­στά­ζουν, ἐν ὀ­νό­μα­τι τά­χα τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας τῆς τέ­χνης, νά δι­α­κω­μω­δοῦν ἀ­προ­κά­λυ­πτα  τήν πί­στη ἀ­να­ρίθ­μη­των ἀν­θρώ­πων καί νά ἐμ­παί­ζουν ἱ­ε­ρά σύμ­βο­λα.

Δυ­στυ­χῶς, τή βλα­σφη­μί­α τῶν θεί­ων καί τήν πο­λε­μι­κή κα­τά τῆς πί­στε­ως δέν τή συ­ναν­τοῦ­με μό­νο στίς δι­ά­φο­ρες ἐ­λίτ τῆς κοινωνίας μας ἀλ­λά καί στόν ἁ­πλό λα­ό. Σή­με­ρα μπο­ρεῖ πολ­λοί νά συ­νω­θοῦν­ται μέ­σα στίς ἐκ­κλη­σί­ες μας ἤ τή νύ­χτα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως νά ἐμ­φα­νι­στοῦν στούς αὔ­λει­ους χώ­ρους τῶν ναῶν μας μέ μιά λαμ­πά­δα στό χέ­ρι. Χθές καί προ­χθές ὅ­μως στίς δου­λει­ές τους, στό σπίτι τους, στό δρό­μο, στήν ὁδήγηση δέν δι­στά­ζουν νά βλα­στη­μή­σουν τά θεῖ­α καί νά εἰ­ρω­νευ­τοῦν ὅ,τι ἱ­ε­ρώ­τε­ρο ἔ­χου­με ὡς Χρι­στια­νοί. Καί τό κα­κό εἶ­ναι ὅ­τι ὅ­λα αὐ­τά τά ἀ­κοῦν καί τά βλέ­πουν τά παι­διά μας καί φυ­σι­κά τά μα­θαί­νουν καί τά μι­μοῦν­ται.

* * *

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Σέ κα­μιά πε­ρί­πτω­ση δέν θέ­λω σή­με­ρα Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή νά σᾶς λυπήσω. Βε­βαι­ω­θεῖ­τε ὅ­τι μέ πό­νο χα­ρά­ζω αὐ­τές τίς γραμ­μές. Ὡ­στό­σο, ἡ θλι­βε­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα μέ ὑ­πο­χρε­ώ­νει νά σᾶς μι­λή­σω ὄ­χι μό­νο μέ ἀ­γά­πη ἀλ­λά καί μέ εἰ­λι­κρί­νεια. Εἶ­ναι με­γά­λη ἡ εὐ­θύ­νη μου ὡς ἐ­πι­σκό­που ἐ­νώ­πιον τοῦ Θε­οῦ καί ἀ­πέ­ναν­τί σας. Καί ἀ­πο­τε­λεῖ κα­θῆ­κον μου νά σᾶς ἐ­πι­ση­μαί­νω τό πῶς ὀ­φεί­λου­με ὅ­λοι μας ὡς Χρι­στια­νοί νά ζοῦ­με καί νά συμ­πε­ρι­φε­ρό­μα­στε.

Ὁ Λυ­τρω­τής καί Σω­τή­ρας μας Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός, πού γιά ὅ­λους ἐ­μᾶς καί τή σω­τη­ρί­α μας ἀ­νέ­βη­κε πά­νω στό σταυ­ρό, ἄς μᾶς συγ­χω­ρεῖ καί ἄς μᾶς φω­τί­ζει.

Μέ θερ­μές πα­τρι­κές εὐ­χές

ὁ Ἐ­πί­σκο­πός σας

† Ὁ Νέ­ας Σμύρ­νης ΣΥ­ΜΕ­ΩΝ