ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2024

Πρός
τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο καί
τούς εὐ­σε­βεῖς Χρι­στια­νούς
τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ώς μας

«Τόν δι᾽ ἡ­μᾶς σταυ­ρω­θέν­τα
δεῦ­τε πάν­τες ὑ­μνή­σω­μεν.­.­.»
(Κον­τά­κιο Ἀ­κο­λου­θί­ας
τῶν Ἁ­γί­ων Πα­θῶν)

Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή σή­με­ρα! Ἡ­μέ­ρα, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, πού ξε­χω­ρί­ζει ἀ­νά­με­σα σέ ὅ­λες τίς ἄλ­λες ἡ­μέ­ρες τοῦ ἔ­τους. Ἡ­μέ­ρα ἁ­γί­α, ἀ­λη­θι­νά ΜΕΓΑΛΗ γιά μᾶς τούς Χρι­στια­νούς. Ὁ λό­γος ὁ­λο­φά­νε­ρος. Οἱ Χρι­στια­νοί σή­με­ρα θυ­μό­μα­σ­τε τά φρι­κτά Πά­θη καί τή ζω­ο­ποι­ό σταύ­ρω­ση τοῦ Κυ­ρί­ου καί Σω­τῆ­ρος μας Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Ὄ­χι ἁ­πλά θυ­μό­μα­στε· ὄ­χι ἁ­πλά ἑ­ορ­τά­ζου­με, ἀλ­λά βι­ώ­νου­με καί συμ­με­τέ­χου­με ἐμ­πει­ρι­κά.

Ὁ Κύ­ριος Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός σταυ­ρώ­θη­κε γιά μᾶς. Εἶ­ναι «ὁ δι᾽ ἡ­μᾶς σταυ­ρω­θείς». Ἀ­νέ­βη­κε πά­νω στό σταυ­ρό γιά τή σω­τη­ρί­α ὅ­λων μας. Ἔ­χυ­σε τό τί­μιο αἷ­μα Του γιά νά ξε­πλύ­νει τίς ἁ­μαρ­τί­ες ὁ­λό­κλη­ρης τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τος. Θυ­σι­ά­στη­κε ὑ­πέρ τῆς τοῦ κό­σμου ζω­ῆς καί σω­τη­ρί­ας.

Ὁ σταυ­ρός τοῦ Κυ­ρί­ου εἶ­ναι ζω­ο­ποι­ός. Πη­γή τῆς ἀ­λη­θι­νῆς καί αἰ­ώ­νιας ζω­ῆς. Ὅ­πως ὁ Ἴ­διος μᾶς βε­βαι­ώ­νει, ἐ­ναν­θρώ­πη­σε καί θυ­σι­ά­στη­κε ἐ­πί τοῦ σταυ­ροῦ γιά­ νά μᾶς χα­ρί­σει τό «πε­ρισ­σόν» τῆς ζω­ῆς (Ἰ­ω. 10,10). Δη­λα­δή τόν πλοῦ­το τῆς δι­κῆς Του αἰ­ώ­νιας καί θεί­ας ζω­ῆς.

* * *

«Τόν δι᾽ ἡ­μᾶς σταυ­ρω­θέν­τα» ὁ ἱ­ε­ρός ποι­η­τής μᾶς κα­λεῖ νά Τόν ὑ­μνή­σου­με: «δεῦ­τε πάν­τες ὑ­μνή­σω­μεν». Ποι­οί ἀ­κρι­βῶς; Ὅ­λοι μας. Προ­φα­νῶς ὅ­λοι οἱ Χρι­στια­νοί. Ὅ­σοι Τόν πι­στεύ­ου­με. Ὅ­σοι βα­πτι­στή­κα­με στό ὄ­νο­μά Του. Ὅ­σοι ἀ­νή­κου­με ὡς μέ­λη στήν Ἐκ­κλη­σί­α Του.

Αὐ­τό κά­νου­με κι ἐ­μεῖς τήν ἱ­ε­ρή τού­τη στιγ­μή συ­ναγ­μέ­νοι στίς ἐκ­κλη­σι­ές μας. Ὑ­μνο­λο­γοῦ­με μέ κα­τά­νυ­ξη τή σταύ­ρω­σή Του καί προ­σκυ­νοῦ­με μέ συν­τρι­βή καί εὐ­λά­βεια τό σταυ­ρό Του. Ἀρ­κεῖ ὅ­μως αὐ­τό; Μᾶς κα­λύ­πτει;

Ἀ­δελ­φοί μου, ἄς εἴ­μα­στε εἰ­λι­κρι­νεῖς, τί­μιοι μέ τή συ­νεί­δη­σή μας. Τό πέ­ρα­σμά μας αὐ­τές τίς μέ­ρες ἀ­πό τό να­ό τῆς ἐ­νο­ρί­ας μας, τό κε­ρί πού ἀ­νά­βου­με, ἡ προ­σκύ­νη­ση ὅ­πως-ὅ­πως τοῦ σταυ­ροῦ καί τοῦ ἐ­πι­τα­φί­ου, ἤ αὔ­ριο τό βρά­δυ ν᾽ ἀ­κού­σου­με ἀ­πό κά­ποι­α γω­νιά τό «Χρι­στός ἀ­νέ­στη» καί νά κά­νου­με με­τα­βο­λή γιά νά φύ­γου­με, δέν ἀρ­κοῦν. Δέν ἐ­ξαν­τλοῦν αὐ­τό πού ἡ ἰ­δι­ό­τη­τά μας ὡς Χρι­στια­νῶν καί με­λῶν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας συ­νε­πά­γε­ται.

* * *

Τί, λοι­πόν, πα­ρα­πά­νω καί οὐ­σι­α­στι­κό­τε­ρο μᾶς χρει­ά­ζε­ται; Τό ὑ­πο­γραμ­μί­ζει, ἀ­δελ­φοί, ὁ Ἴ­διος ὁ σταυ­ρω­μέ­νος Κύ­ριός μας: «Στή Βα­σι­λεί­α τοῦ Θε­οῦ δέν θά μπεῖ ὅ­ποι­ος μοῦ λέ­ει­ ­̒̒Κύριε, Κύ­ρι­ε᾽᾽, ἀλ­λά ὅ­ποι­ος κά­νει τό θέ­λη­μα τοῦ οὐ­ρά­νιου Πα­τέ­ρα μου» (Ματθ. 7,21). Δέν ἀρ­κεῖ ἑ­πο­μέ­νως νά λε­γό­μα­στε χρι­στια­νοί. Νά τό θυ­μό­μα­στε ὅ­πο­τε θέ­λου­με. Νά ἐκ­κλη­σι­α­ζό­μα­στε καί νά συγ­κι­νού­μα­στε αὐ­τές καί μόνο τίς με­γα­λο­βδο­μα­δι­ά­τι­κες ἡ­μέ­ρες.

Ὁ Χρι­στός πού σταυ­ρώ­θη­κε γιά μᾶς ἀ­παι­τεῖ νά τη­ροῦ­με καί τό θέ­λη­μα τοῦ οὐ­ρά­νιου Πα­τέ­ρα Του, δη­λα­δή ν᾽ ἀ­κο­λου­θοῦ­με μέ ἀ­φο­σί­ω­ση τό Εὐ­αγ­γέ­λιό Του. Τά ἔρ­γα μας νά εἶ­ναι χρι­στι­α­νι­κά. Ἡ συμ­πε­ρι­φο­ρά μας νά ἀ­πο­δει­κνύ­ει πώς εἴ­μα­στε χρι­στια­νοί. Ὅ­πως γρά­φει καί ὁ ἅ­γιος Ἰ­ά­κω­βος ὁ Ἀ­δελ­φό­θε­ος, τά ἔρ­γα μας, ἡ ζω­ή μας, ἡ συμ­πε­ρι­φο­ρά μας νά ἀ­πο­δεί­χνουν πώς εἴ­μα­στε πι­στοί: «Δεῖ­ξόν μοι τήν πί­στιν σου ἐκ τῶν ἔρ­γων σου». Δι­ό­τι, ἀλ­λι­ώ­τι­κα, ἡ πί­στη χω­ρίς τά ἔρ­γα, πού ἀ­πο­τε­λοῦν τούς καρ­πούς συ­νει­δη­τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς ζω­ῆς, εἶ­ναι νε­κρή (Ἰ­ακ. 2, 18,26).

* * *

Ἀ­δελ­φοί μου ἀ­γα­πη­τοί,
Κα­θώς αὐ­τή τήν ἱ­ε­ρή ὥ­ρα λα­τρεύ­ου­με τόν ἐ­σταυ­ρω­μέ­νο Κύ­ριό μας καί προ­σκυ­νοῦ­με τόν ­Σταυ­ρό Του, ἄς Τόν πα­ρα­κα­λέ­σου­με μέ ὅ­λη μας τήν καρ­διά:
Ἐ­σταυ­ρω­μέ­νε Ἰ­η­σοῦ,
Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή σή­με­ρα, προ­σκυ­νοῦ­με τά ἄ­χραν­τα Πά­θη Σου.
Ἀ­σπα­ζό­μα­στε εὐ­λα­βι­κά τόν Σταυ­ρό Σου.
Ἀ­πο­θέ­του­με τά ἄν­θη τῆς εὐ­γνω­μο­σύ­νης μας στά τρυ­πη­μέ­να πό­δια Σου.
Καί Σέ πα­ρα­κα­λοῦ­με νά δυ­να­μώ­νεις τήν πί­στη μας καί νά μᾶς ἀ­ξι­ώ­νεις ν᾽ ἀ­κο­λου­θοῦ­με τό ἅ­γιο θέ­λη­μά Σου μέ πι­στό­τη­τα καί αὐ­τα­πάρ­νη­ση.
Νά γί­νου­με μέ τή δι­κή Σου χά­ρη ὅ­λοι μας, κλη­ρι­κοί καί λα­ϊ­κοί, συ­νε­πέ­στε­ροι ὡς Χρι­στια­νοί!

Μέ πολ­λή πα­τρι­κή ἀ­γά­πη

ὁ Ἐ­πί­σκο­πός σας

† Ὁ Νέ­ας Σμύρ­νης ΣΥ­ΜΕ­ΩΝ