ΠΑΣΧΑ 2023

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΑΣΧΑ 2023
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

Πρός
τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο
καί τούς εὐ­σε­βεῖς Χρι­στια­νούς
τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ώς μας

Ἄν θά θέ­λα­με, ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί, νά συμ­πυ­κνώ­σου­με τό πε­ρι­ε­χό­με­νο τῆς πί­στε­ώς μας καί νά δι­α­τρα­νώ­σου­με τή χρι­στι­α­νι­κή μας ἐλ­πί­δα, ἀρ­κοῦν οἱ δύ­ο λέ­ξεις τοῦ ἀ­να­στά­σι­μου χαι­ρε­τι­σμοῦ «Χρι­στός ἀ­νέ­στη!­», πού ἀ­πευ­θύ­νου­με ἀ­πό σή­με­ρα ὁ ἕ­νας στόν ἄλ­λο.

Ὁ Χρι­στός μας, ὁ γλυ­κύ­τα­τος Ἰ­η­σοῦς, ὁ Σω­τή­ρας ὅ­λων μας ἀ­να­στή­θη­κε. Σταυ­ρώ­θη­κε, πέ­θα­νε ὡς ἄν­θρω­πος πά­νω στό σταυ­ρό, ἀλ­λά «τρι­ή­με­ρος» ἀ­να­στή­θη­κε. Γεύ­τη­κε τό πι­κρό πο­τή­ρι τοῦ θα­νά­του, ὅμως νί­κη­σε τόν θά­να­το. Κα­τέ­βη­κε «ἐν τά­φῳ», ἀλ­λά κα­θαί­ρε­σε τή δύ­να­μη τοῦ ἅ­δη καί ἀ­να­στή­θη­κε νι­κη­τής καί τρο­παι­οῦ­χος. Μα­ζί Του «ὡς φι­λάν­θρω­πος» συ­να­νέ­στη­σε ἀ­πό τήν πτώ­ση καί τή φθο­ρά ὁ­λό­κλη­ρο τό ἀν­θρώ­πι­νο γέ­νος μας. Καί «πα­τή­σας τόν θά­να­τον», μᾶς χά­ρι­σε τήν αἰ­ώ­νια ζω­ή καί τό μέ­γα ἔ­λε­ός Του.

Ἔ­τσι, ὅ­λοι μα­ζί οἱ πι­στοί, μ᾽ ἕ­να στό­μα καί μέ μιά καρ­διά, μπο­ροῦ­με νά ψάλ­λου­με τόν ὕ­μνο τῆς νί­κης καί τοῦ θριά­μβου: «Χρι­στός ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καί τοῖς ἐν τοῖ­ς μνή­μα­σι ζω­ήν χα­ρι­σά­με­νος».

* * *

Χρι­στός ἀνέ­στη! Οἱ δυ­ό αὐ­τές λέ­ξεις καί ἡ ἀν­τα­πάν­τη­ση «ἀ­λη­θῶς ἀ­νέ­στη!­», πού ἀ­πό σή­με­ρα βρί­σκον­ται στά χεί­λη μας δέν εἶ­ναι ἁ­πλῶς ἑ­όρ­τιος χαι­ρε­τι­σμός. Εἶ­ναι ὁ­μο­λο­γί­α πί­στε­ως. Ἔκ­φρα­ση ἐ­σω­τε­ρι­κῆς βε­βαι­ό­τη­τας. Δι­α­κή­ρυ­ξη ἀ­κλό­νη­της ἐλ­πί­δας. Εἶ­ναι αὐ­τό πού ὁ εὐ­αγ­γε­λι­στής Ἰ­ω­άν­νης ὀ­νο­μά­ζει στό βι­βλί­ο τῆς Ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ως «μαρ­τυ­ρί­α Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ» (1,2).

Μαρ­τύ­ρες Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ καί τῆς Ἀ­να­στά­σε­ώς Του ὑ­πῆρ­ξαν κατ᾽ ἐ­ξο­χήν οἱ ἅ­γιοι Ἀ­πό­στο­λοι. Βε­βαι­ω­μέ­νοι ἀ­δι­αμ­φι­σβή­τη­τα γιά τήν ἀ­λή­θεια τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως, μαρ­τυ­ροῦν γι᾽ αὐ­τήν μέ ἀ­συ­νή­θι­στη δύ­να­μη ἐ­νώ­πιον τοῦ λα­οῦ. Εὐ­αγ­γε­λί­ζον­ται μέ παρ­ρη­σί­α τό θαῦ­μα, ὥ­στε οἱ ἄν­θρω­ποι νά γνω­ρί­σουν τόν Χρι­στό καί τήν «δύ­να­μιν τῆς ἀ­να­στά­σε­ως αὐ­τοῦ» (Φιλ. 3,10). Νά πι­στέ­ψουν. Νά Τόν ἀ­κο­λου­θή­σουν. Νά ἐγ­κολ­πω­θοῦν τό Εὐ­αγ­γέ­λιό Του. Νά γί­νουν μέ­το­χοι τῆς ἀ­λη­θι­νῆς ζω­ῆς πού Ἐ­κεῖ­νος χα­ρί­ζει.

Ἀ­πό τό­τε, τά ἀ­πο­στο­λι­κά χρό­νια, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α δέν ἔ­παυ­σε νά εὐ­αγ­γε­λί­ζε­ται τήν Ἀ­νά­στα­ση, «Ἰ­η­σοῦν καί τήν ἀνά­στα­σιν» (Πράξ. 17,18), καί νά ἑ­ορ­τά­ζει τήν «ἑ­ορ­τή τῶν ἑ­ορ­τῶν», τήν κλη­τή καί ἁ­γί­α ἡ­μέ­ρα τοῦ Πά­σχα. Νά κα­λεῖ ὅ­λους μας νά χα­ροῦ­με. Νά λά­βου­με φῶς ἀ­πό τό ἀ­νέ­σπε­ρο φῶς τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως. Νά συγ­χω­ρή­σου­με «πάν­τα τῇ Ἀ­να­στά­σει». Νά δώ­σου­με ὁ ἕ­νας στόν ἄλ­λον τόν ἀ­σπα­σμό τῆς συγ­γνώ­μης καί τῆς ἀλ­λη­λο­συγ­χώ­ρη­σης.

* * *

Ἡ μαρ­τυ­ρί­α Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ καί τῆς ἐν­δό­ξου Ἀ­να­στά­σε­ώς Του συ­νε­χί­ζε­ται. Θά συ­νε­χί­ζε­ται μέ­χρις ὅ­του ὁ Κύ­ριος θά ἔρ­θει καί πά­λι, ὅ­πως γρά­φει ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος (Α’ Κορ. 11,26). Ὅ­λοι μας, ὅ­λοι οἱ Χρι­στια­νοί ἔ­χου­με χρέ­ος νά γι­νό­μα­στε κα­θη­με­ρι­νά μάρ­τυ­ρες τοῦ ἀ­να­στη­μέ­νου Κυ­ρί­ου μας. Ὁ­μο­λο­γη­τές τοῦ ἁ­γί­ου ὀ­νό­μα­τός Του. Συ­νε­πεῖς τη­ρη­τές τῶν ἐν­το­λῶν τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου Του.

Αὐ­τό βέ­βαι­α προ­ϋ­πο­θέ­τει ὅ­τι ἔ­χου­με πράγ­μα­τι πι­στέ­ψει στόν Χρι­στό. Ὅ­τι ἡ δύ­να­μη καί ἡ χά­ρη τῆς Ἀ­να­στά­σε­ώς Του ἔ­χει ἀγ­γί­ξει τίς καρ­δι­ές μας. Ὅ­τι ἔ­χου­με ἀρ­χί­σει νά ζοῦ­με τήν «και­νή» ζω­ή πού Ἐ­κεῖ­νος χα­ρί­ζει στούς ἀ­φο­σι­ω­μέ­νους μα­θη­τές Του, ὅ­ταν αὐ­τοί τόν ἀ­κο­λου­θοῦν μέ αὐ­τα­πάρ­νη­ση καί ἀ­γω­νί­ζον­ται νά τη­ροῦν μέ συ­νέ­πεια τίς εὐ­αγ­γε­λι­κές ἐν­το­λές Του.

* * *

Προ­σφι­λέ­στα­τοι ἀ­δελ­φοί μου,

Χρι­στός ἀ­νέ­στη!

Κα­θώς συ­ναγ­μέ­νοι σή­με­ρα ἱ­ε­ρουρ­γοῦ­με τό πα­σχά­λιο μυ­στή­ριο τῆς Εὐ­χα­ρι­στί­ας καί τῆς εὐ­γνω­μο­σύ­νης μας πρός τόν σταυ­ρω­θέν­τα καί ἀ­να­στάν­τα Κύ­ριό μας, προ­σεύ­χο­μαι καί πα­ρα­κα­λῶ:

Νά εὐ­λο­γεῖ τή ζω­ή ὅ­λων μας·

Νά εἰ­ρη­νεύ­ει τήν Ἐκ­κλη­σί­α μας·

Νά χα­ρί­ζει ἑ­νό­τη­τα, ἀ­γά­πη καί προ­κο­πή στό λα­ό μας·

Νά κα­τα­παύ­σει τόν ἄ­δι­κο πό­λε­μο με­τα­ξύ ὁ­μο­δό­ξων ἀ­δελ­φῶν μας στήν Οὐ­κρα­νί­α καί ὅ­που ἀλ­λοῦ χύ­νε­ται ἄ­δι­κα τό αἷ­μα συ­νανθρώ­πων μας.

Μέ θερ­μές ἀναστάσιμες εὐχές

ὁ Ἐ­πί­σκο­πός σας

† Ὁ Νέας Σμύρνης ΣΥ­ΜΕ­ΩΝ